Το ενδεχόμενο άμεσης προσφυγής στην κάλπη, λόγω του αποτελέσματος των ευρωεκλογών, απομακρύνεται προς μεγάλη ανακούφιση της κυβέρνησης και των αγορών. Με φόντο, πλέον, την προεδρική εκλογή, τα εσωκομματικά μέτωπα θα κρίνουν τις πολιτικές ισορροπίες και δυναμικές. Η οικονομία μπαίνει σε μια νέα φάση, έχοντας κατοχυρώσει τα επιτεύγματα της δημοσιονομικής προσαρμογής και έχοντας για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια θετικό ρυθμό ανάπτυξης το δεύτερο τρίμηνο του έτους, αλλά έχοντας μπροστά ακόμη σημαντικά και δυσάρεστα για πολλούς (ειδικά δημοσίους υπαλλήλους) μέτρα που αποτελούν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Στη φάση αυτή, αναμένονται κάποιες καλές ειδήσεις, όπως η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τους οίκους Moodys και Standard and Poor's, μεγάλες εισροές κεφαλαίων από τους τουρίστες και χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής από τον πρόεδρο της ΕΚΤ κ. Ντράγκι.
Για την κυβέρνηση, το αποτέλεσμα δημιουργεί έντονη δυσκολία στους σχεδιασμούς της για την προώθηση μέτρων που απορρέουν από το μεσοπρόθεσμο.
Τα μέτρα αυτά βάλουν στην καρδιά κοινωνικών στρωμάτων, που παραδοσιακά ανήκαν στο μεσαίο χώρο και δημιουργούν ερωτήματα για το κατά πόσο η συγκυβέρνηση θα μπορέσει να συνεχίσει να έχει ποσοστά πλειοψηφικά, έστω και δραστικά μειωμένα κατά 12 μονάδες (σε σχέση με εθνικές εκλογές 2012). Όσο κι αν "τρομάξουν" από τη μιντιακή επίθεση, άγνωστο είναι πώς θα αντιδράσουν οι πολίτες όταν στην καρδιά του καλοκαιριού θα δουν και πάλι να συρρικνώνεται το εισόδημά τους.
Ελπίδα για την κυβέρνηση η αλλαγή πολιτικής της ΕΚΤ, μια "επενδυτική άνοιξη" με αιχμή το ΧΑΑκαι τις τράπεζες, αλλά και μια χαλάρωση της λιτότητας με μια ρύθμιση του χρέους τους επόμενους μήνες. Κάτι που όμως δε φαίνεται εύκολο με δεδομένους τους πολιτικούς συσχετισμούς στην Ε.Ε. και στη Γερμανία.
Πάντως, το διάγγελμα Σαμαρά παρέπεμψε σε συνέχιση της πολιτικής, που έχει μπροστά της πολλούς σκοπέλους, όπως απολύσεις στο δημόσιο, περικοπές στις επικουρικές συντάξεις κι εφάπαξ, αύξηση των εσόδων που καταγράφουν υστέρηση κλπ. Σε κάθε περίπτωση τα δύσκολα για την κυβέρνηση είναι εμπρός, γι΄ αυτό και στο φόντο ενός αποτελέσματος που χαρακτηρίζεται θετικό από το Μαξίμου δεν είναι απίθανο να τεθούν επί τάπητος τα σενάρια ανασχηματισμού, ώστε να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις.
Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ηγεμονική δύναμη στην αριστερά, με τις περγαμηνές της πρώτης νίκηςτου χώρου στην Ελλάδα, έχει τις προϋποθέσεις για να διαμορφώσει όρους κατάκτησης της εξουσίας. Ήδη είναι στο βατήρα, όμως, οι επόμενες κινήσεις του θα κρίνουν πολλά. Οι χειρισμοί του στο εσωκομματικό μέτωπο, η πολιτική συμμαχιών, η δοσολογία των επιθέσεων φθοράς στην κυβέρνηση θα δείξουν το κατά πόσο έχει "ωριμάσει" για να δημιουργήσει όρους ηγεμονίας στη νέα πολιτική μηχανική του συστήματος.
Με άλλα λόγια, θα πρέπει να σταθμίσει πλέον το πού και πότε πρέπει να επιλέξει τις μάχες, αλλά και να προτάξει μια πολιτική κοινωνικών συμμαχιών και πολιτικών επιλογών που θα του δώσουν αέρα κυριαρχίας .
Στο χώρο της Κεντροαριστεράς, το ζητούμενο παραμένει να είναι η "συγκόλληση" του παζλ, το οποίο όμως δεν έχει ακόμα συγκολλητική ουσία ισχυρή. Ο κ. Βενιζέλος θεωρεί εαυτόν δικαιωμένο, απέναντι στον Φώτη Κουβέλη και τον Γιώργο Παπανδρέου, ενώ θεωρεί ότι νίκησε τον Σταύρο Θεοδωράκη. Επαφίεται πλέον στον ίδιο το πώς θα χειριστεί τα νέα δεδομένα ώστε να μπορέσει η κεντροαριστερά να αποκτήσει ενιαία έκφραση αλλά και ένα νέο προσανατολισμό.
Σε κάθε περίπτωση για όλα τα κόμματα η επόμενη μέρα θέτει επί τάπητος ζητήματα στρατηγικής και προσανατολισμών. Αυτό ίσως θα είναι ο καταλύτης των εξελίξεων μαζί με το τσουνάμι της ακροδεξιάς και του σκεπτικισμού στην Ε.Ε.
Γιώργος Αλεξάκης
Πηγή: reporter.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου