21 Νοε 2015
0 σχόλια

Παρίσι - Μαρτυρία: Προτιμούσα να χάσω τη ζωή μου παρά να εγκαταλείψω τους τραυματίες

12:31 μ.μ.
Συγκινεί η συνέντευξη της 20χρονης Jasmine El Youssi, η σερβιτόρα που έζησε τα φρικτά περιστατικά του Παρισιού την προηγούμενη Παρασκευή και δηλώνει πως θα προτιμούσε να θυσιαζόταν η ίδια παρά να αφήσει κάποιον άνθρωπο να πεθάνει στον δρόμο από αιμορραγία.
«θα προτιμούσα να είχα χάσει τη ζωή μου από το να αφήσω να κάποιον να πεθάνει μόνος του», δηλώνει η 20χρονη σερβιτόρα Jasmine El Yousfi, που έζησε τον τρόμο την περασμένη Παρασκευή σ' ένα από τα εστιατόρια του Παρισιού που έγιναν στόχος των τζιχαντιστών.
Η 20χρονη κοπέλα έδειξε γενναιότητα και επέλεξε να κρατήσει το χέρι σε μια γυναίκα που αιμορραγούσε, αλλά και να βοηθήσει όσους θαμώνες βρίσκονταν μέσα στο εστιατόριο όπου οι τζιχαντιστές έριξαν τουλάχιστον 30 σφαίρες.
Η Jasmine σ΄ένα αποκλειστικό βίντεο της Daily Mail, φαίνεται να συνδράμει τους τρομοκρατημένους θαμώνες που βρίσκονται μέσα στη καφετέρια «La belle equipe».
Το μοιραίο βράδυ, είχε βάρδια και έδειξε απίστευτο θάρρος καθώς όχι μόνο κρατούσε το χέρι σε όσους ψυχορραγούσαν αλλά βοηθούσε και έκρυβε όσους είχαν γλυτώσει από τα πυρά.
«Ξέρω πως είναι να είσαι μόνος και δεν θα μπορούσα να ζήσω με ήσυχη συνείδηση εάν τους άφηνα μόνος τους» λέει η ίδια.
Στο βίντεο η Jasmine φαίνεται να κρύβεται, μαζί με τον μπάρμαν Samir, πίσω από το μπαρ όταν ο μέχρι σήμερα καταζητούμενος τζιχαντιστής Σαλά Αμπντεσλάμ άρχισε να πυροβολεί.
Την βλέπουμε στο βίντεο να προσπαθεί να καλύψει το κεφάλι του συναδελφού της προστατεύοντάς τον, αν και ο ίδιος έπειτα από λίγο σηκώνεται και τρέχει προς τις σκάλες που οδηγούν στο υπόγειο.
Δευτερόλεπτα αργότερα, μια τραυματισμένη γυναίκα να μπαίνει τρέχοντας μέσα στο εστιατόριο και τρέχει να κρυφτεί πίσω από το μπαρ, όπου αμέσως η 20χρονη την αγκαλιάζει, προσπαθεί να την παρηγορήσει.
'«Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν μικρά παιδιά που παίζουν με κροτίδες. Όμως ακολούθησε και άλλος θόρυβος και αυτή τη φορά το παράθυρο εξερράγη. Το μόνο που ξέρω είναι ότι εγώ μπήκα κάτω από το μπαρ και προσπάθησα να κρυφτώ. Όλη την ώρα προσευχόμουν να σταματήσουν.Οι πυροβολισμοί διήρκεσαν για περίπου δέκα με είκοσι δευτερόλεπτα, αλλά νιώσαμε ότι πυροβολούσαν για ένα ή δύο λεπτά συνεχόμενα».
«Ο ξαδελφός μου, ο σερβιτόρος, έτρεξε στο υπόγειο για να κρυφτεί. Έπειτα από λίγο είδα μια τραυματισμένη γυναίκα, τη Lucille, η οποία έτρεξε σε προς τα εμένα. Ήθελα να την προστατεύσω. Είχε τραυματιστεί και είχε μια τρύπα στο χέρι της. Έκλαιγε και έλεγε ότι ο φίλος της ήταν έξω και, για να είμαι ειλικρινής, σκέφτηκα ότι πρέπει να είναι νεκρός. [Στην πραγματικότητα, επέζησε.] Ήξερα ότι ήταν φοβισμένη, είχε φρικάρει, ήταν τραυματισμένη. Έδειχνε περίπου 25 ετών και αιμορραγούσε αρκετά, δεν μπορούσα να την εγκαταλείψω. Όταν την κατέβασα στο υπόγειο μου είπε πως δεν νιώθει το χέρι της».

Όταν η Youssi οδήγησε τη γυναίκα και άλλους πελάτες σε ασφαλές σημείο στο υπόγειο ανέβηκε και πάλι στο μαγαζί για να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους. Αυτό που είδε ήταν πεσμένα σώματα παντού.
«Βγήκα έξω, αλλά ήταν πολύ αργά, είχαν ήδη πυροβοληθεί. Ήταν το κάτι άλλο. Μία γυναίκα ψυχορραγούσε, δίπλα της τρεις άνθρωποι είχαν ήδη πεθάνει. Η νεαρή γυναίκα, που πέθαινε, την είδα να με κοιτάει. Κράτησα το χέρι της για ένα ή δύο δευτερόλεπτα, αλλά στη συνέχεια πέθανε. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα έναν τύπο που ήταν στο πάτωμα και αρχικά πίστεψα ότι είναι απλά τραυματισμένος αλλά πέθαινε. Μια φορά ένας αστυνομικός μου είχε πει πως εάν κάποιος είναι τραυματισμένος ρωτάς να σου πουν το όνομά τους και στη συνέχεια τους απευθύνεσαι με το μικρό τους όνομα. Όμως δεν ήξερα κανέναν τους. Ο άνδρας πέθαινε, ανέπνεε με δυσκολία,απλά πέθαινε. Η γυναίκα είχε ακριβώς το ίδιο βλέμμα. Δεν μπορώ να ξεχάσω αυτό το βλέμμα. Ήταν κενό. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο» λέει και συνεχίζει:
«Απλά έτρεχα από τον έναν στον άλλον να δω εάν χρειάζονται κάτι. Άρχισα να μιλάω σε ένα από αυτούς που ήταν πεσμένοι στο έδαφος αλλά ήταν νεκρός. Τον ρώτησα: “Είσαι καλά; Με ακούς;”. Φυσικά δεν με άκουγε είχε ξεψυχήσει. Ρώτησα έναν άλλο άνδρα εάν είναι καλά. Ρώτησα μια ετοιμοθάνατη γυναίκα εάν είναι καλά. Στον άνδρα έλειπε το ένα δάκτυλο, ήταν νεκρός αλλά το χέρι του έτρεμε ακόμη».
«Βλέπω τα πρόσωπά τους όταν ξυπνώ και πριν πέσω για ύπνο. Να σας πως την αλήθεια είναι το μόνο πράγμα που βλέπω. Όταν ξυπνώ σκέφτομαι πως με κοιτούσε εκείνη η γυναίκα. Ήταν νεκρή όμως το σώμα της έμοιαζε ζωντανό, δεν γνωρίζω ούτε το όνομά της» λέει.
Όπως μεταδίδει η Daily Mail, η Aissa Feredj, η οποία έχει ανθοπωλείο απέναντι από το εστιατόριο που συνέβη το μακελειό, δήλωσε, για την 20χρονη.
«Ήταν πολύ θαρραλέα. Ήταν η πρώτη που βγήκε έξω από το εστιατόριο, διέσχισε τον δρόμο και πήγε στη γυναίκα που πέθαινε και της έλεγε «Μην ανησυχείς, μην πανικοβάλλεσαι. Μετά πήγε σε μια άλλη γυναίκα και έμεινε μαζί της μέχρι που άφησε την τελευταία της πνοή».
«Μεγάλωσα σε μια μαροκινή οικογένεια αλλά είμαι παριζιάνα. Και αυτό που συνέβη σ έμενα συνέβη σε όλη τη χώρα και ποτέ δεν ένιωσα πιο συνδεδεμένη με αυτό τον τόπο απ΄ότι τώρα. Αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν επειδή ήθελαν να ζήσουν, να ακούσουν μουσική και να πιουν μπύρα μαζί τους φίλους τους. Πέθαναν επειδή βρέθηκαν στη λάθος πλευρά του δρόμου» δήλωσε η Jasmine El Youssi.

http://video.dailymail.co.uk/video/mol/2015/11/18/7768065761814269894/480x270_7768065761814269894.mp4.



Πηγή:Huffington Post

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Toggle Footer
Top